27 Ağustos 2008 Çarşamba

Laciver Sen, Mavi Hayat...


Levent Yükselin bir şarkısı var , "Bugünlerin yarını var..." diye devam ediyor. Biz o şarkıyı şöyle tezahürat yapmıştık.

"Bugününmde yarınımda hep sen varsın her anımda
İster güldür ister ağlat Lacivert sen, Mavi hayat..."

Aynen bu sözler gibi hayatın yarısını maviye diğer yarısını laciverte boyayan insanlar yaptılar bu tezahüratı. Onların gönüllerinden koptu. Adana delüğanlılarının yaşam biçimleriydi aslında...Ama sadece Adanalı olmak yetmezdi, Asi de olmanız gerekirdi, Asi ve Mavi çarpmalıydı kalbiniz, gözyaşları lacivert koyuluğunda akarken, açık mavi gözlerle umutlu ve parlak bakmak öyle olacağına inanmak gerekirdi.
5 Ocak Stadı'nın yalnızca Kuzey tarafı olmalıdır sizin için. 5 Ocak nasıl dediklerinde "U" şeklinde güney tarafı açık gelmelidir gözünüzün önüne mabediniz. Sahip çıkma altında sevdanıza göz dikip sizi ayırmaya çalışanlara karşı "Masmavi Şimşekler" diye haykırmanız gereklidir. Beslenen ve şehrin iyi çocuğu olarak görünen Pamuk yağı kokululara karşı Tütün kokusu almanız gerekir havadan ve şehrin asisi , haylazı lakaplarını hak etmeniz gerekir, haklı olduğunuz zaman susturmaya çalışanlara karşı...Mahalle maçları havasından uluslararası sembol olan davanızı sürdürmeniz gereklidir anonim şirketi diyerek Namınızı yutup göbek yapmaya çalışanlara karşı...
Mavi lacivert olmak gereklidir kısacası ve tüm bu cefa denilen uğraşı karşısında Demir gibi olmanız gereklidir...

İşte o zaman Lacivert sen Mavi hayat, Lacivertsen Mavi hayat...

1 yorum:

serdanka dedi ki...

Tam yerinde kullanılan sözcüklere denilebilecek tek laf, Eywallah :))